Hoi hoi,

Sinds een goed jaar woont er een pad in mijn stadstuin. Hij en de kat zijn ondertussen beste vriendjes geworden dus hij heeft het hier wel naar zijn zin. Zijn eetlust is echter niet grot genoeg om alle slakken aan te kunnen die ook massaal in mijn tuin wonen. Dit is wel vervelend want de slakken vreten mijn kruidentuin en aardbeien kaal. Ik heb gelezen over slakken bestrijden met koffiedikcirkels of zoutcirkels rond de planten, maar vrees een beetje dat de pad er ook ziek van zal worden...of erger nog... Wat kunnen jullie me aanraden om toch de slakken van mijn planten te krijgen, zonder de pad te schaden?
Alvast bedankt voor de tips.

op het kikkerforum, Annekje

Helaas worden kikkers en padden door dezelfde omstandigheden in een tuin aangetrokken als slakken, zoals bladhopen, bladafval, een composthoop, lege potten en stapels hout, vochtige plekken, rommelige hoekjes en plantenborders waar ze zich overdag onder kunnen verschuilen.
Als je de tuin minder aantrekkelijk maakt voor slakken dan maak je het dus ook minder aantrekkelijk voor kikkers en padden.

Over koffieprut heb ik geen idee en zout zou ik zelf nooit gebruiken, de slak sterft hierdoor een vreselijke dood. Ik zou grind, schelpengrit of fijngemaakte eierschalen rondom de kruidentuin en de aarbeiplanten leggen. Daar willen ze niet overheen kruipen.

_________________
Ik geloof niet in prinsen, ik geloof in kikkers.

Je moet slakken gewoon accepteren en helemaal niet bestrijden. Ik heb verschillende soorten wilde aardbeien in de tuin die gegeten worden door vogels, slakken en bosmuizen. Die laatste laat ik ook met rust. Ik heb vorig jaar nog aardbeien voor eigen consumptie in een pot gehad, maar alles is verorberd door de merels, ondanks een netje. Dus ook maar in de tuin, kunnen ze gemakkelijker eten. Mijn tuin is er voor de dieren en ik ben toeschouwer. Mijn vijver zit ook vol met slakken, honderden. De larven van de grote libel vreten zich gewoon naar binnen in zo'n slakkenhuis. Merels pikken ze uit het water en slaan de huisjes stuk. Dat is allemaal natuur en het regelt zich vanzelf. En nog even over die bosmuizen: er is ook al een wezel langs geweest; zo blijft het in evenwicht. Wij zijn dolgelukkig met onze dierentuin.