|
Zwelgje heeft het overleefd gelukkig. Ze heeft ook steeds lekker haar kikkerding gedaan en zal dus nu zeker uit de gevarenzône zijn. Ik zou heel graag haar borstje inspecteren, maar daar doe ik haar geen plezier mee. Niet doen dus. Haar belager –een ontzettend mooie bruine jongen- is tot dusver in de tuin gebleven en zit voor een bruine kikker opmerkelijk vaak en lang in de vijver. Daarnaast houdt hij zich onledig met het in de maling nemen van mijn kater. Je zou nog denken dat het een adrenaline-kicker is.
Een raadsel heb ik ook wel weer: nog vóór de groene kikkers wakker waren, al een tijdje geleden dus, vond ik er een dood op de bodem van de vijver. Op zijn rug, met een vreemd wit ding wat uit zijn mond over zijn schouder hing. Op de tuintafel heb ik met behulp van een houten satéprikker goed gekeken hoe het zat. Mondje open en naar binnen gluren. Ik denk dat het zijn maag was, maar hoe kan zoiets in een periode dat kikkers niet eten ? Ik weet dat kikkers weleens letterlijk hun maag omkeren als iets niet lekker op de maag ligt. Met de handjes wordt dan de maag leeggedrukt en weer terug gestopt waar die hoort. Heel wonderlijk is dit, maar ik kan het niet rijmen met de winterslaap. Wie het weet mag het zeggen.
Ik wil jullie ook mijn foto’s van de vorige zomer laten zien. Was voor mij de eerste keer dat ik groene kikkers had en ik ben begonnen ze te voeren. Een groot succes! Afwisselend krekels, meelwormen en maden. Haha, het werd ellebogenwerk daar in de vijver, ik kreeg het eigenlijk niet snel genoeg aangevoerd met mijn pincet. Ik ben een soort supermarkt voor de kikkers, terwijl ik op een kussen zit met mijn voeten in de vijver. Mijn voeten worden blijkbaar aangezien voor vlonders en dat is zo geweldig leuk. Hopen maar dat we alsnog een mooie zomer krijgen, dan kan het feest weer beginnen.
| Bijlagen: |
Opmerkingen bij bestand: De rest van de foto's zet ik op de fotopagina, want het lijkt dat ik er hier maar 1 kwijt kan.
IMG_20220807_171913.jpg [ 5.21 MiB | 12546 keer bekeken ]
|
|
